Scabrio 2
(Ο Μαύρος Πρίγκιπας και Κάλυ η Κωλε-ξιονέρ)
ΟΜΑΔΑ ANGELUS NOVUS - 2006-2007
To Scabrio 2 απαρτίζεται από δύο μονόπρακτα:
Ο Μαύρος Πρίγκιπας (β’ εκδοχή), του Κ. Σ. Δαμιανού και Κάλυ η Κωλε-ξιονέρ, της Ελένης Μερκενίδου
Για τον τίτλο
Για τον τίτλο:
SCABRIO (εκ του λεξικού) : λέξη αγνώστου ετύμου και σημασίας. Μνήμη ίσως αυτοκινήτου πολυτελούς, ευάερου και ευήλιου, καθότι ξεσκέπαστου. Ίσως λογοπαίγνιο, συμφυρμός : SCA και BRIO, προς ένδειξη μιας κατάστασης σκαμπρόζικης και μπριόζας. Η λέξη μαρτυρείται από τον 18ο αιώνα αλλά η χρήση της επιβάλλεται παγκοσμίως μόνον τον 21ο.
2 : δύο μονόπρακτα σύγχρονων Ελλήνων θεατρικών συγγραφέων, με ανατρεπτικό χιούμορ και ποιητική γλώσσα : Ο Μαύρος Πρίγκιπας, του Κ. Σ. Δαμιανού και Κάλυ, η Κωλε-ξιονέρ, της Ελένης Μερκενίδου.
Ο Μαύρος Πρίγκιπας
Ο Μαύρος Πρίγκιπας γνωρίζει τρεις σκηνικές εκδοχές, με πολλά κοινά στοιχεία μεταξύ τους, αλλά και με πολλές διαφορές. Αρχικά ετοιμάζεται για το Φεστιβάλ «Το Δάκρυ του κωμικού ρόλου» στο Θέατρο ΤΟΠΟΣ ΑΛΛΟΥ και μετά μερικούς μήνες ξαναδουλεύεται για την συμμετοχή της ομάδας Angelus Novus στο 1o BALKAN PERFORMING ARTS MARKET. Ένα χρόνο αργότερα, το 2007, θα αποτελέσει το πρώτο μέρος του διπτύχου που θα ανεβάσει η ομάδα με γενικό τίτλο: Scabrio 2.
Το έργο
ΤΟ ΕΡΓΟ
Μια ξεπεσμένη αριστοκράτισσα εξομολογείται στον άντρα της τις ερωτικές περιπέτειές της με νέγρους και την αποτυχία της να τους υποτάξει πραγματικά, παρόλα τα –αθέμιτα- μέσα που χρησιμοποιεί. Μονόλογος προκλητικός και ταυτόχρονα λυρικός, που ισορροπεί ανάμεσα στο κωμικό και το τραγικό, με «πριγκιπικές» παρ-εμβάσεις.
Κυρία Μ : Τι φοβερή στιγμή! Τι φοβερή αποκάλυψη! Αυτοί οι αποτρόπαιοι μαύροι δαίμονες, αυτά τ’ ατίθασα αγρίμια, γεννήθηκαν για να ‘ναι σκλάβοι, κι ελεύθεροι ακόμη παραμένουν σκλάβοι, αυτό είναι το πρόβλημα, όχι το δικό τους, το δικό μας. Γιατί τι μπορεί ν’ αξίζει αυτό που κατακτούμε χωρίς καμιά αντίσταση και τι κατακτούμε στην πραγματικότητα όταν αυτό που κατακτούμε γυρεύει από μόνο του να κατακτηθεί;
(Ο Μαύρος Πρίγκιπας αποτελεί το 1ο μέρος του ομώνυμου κειμένου του Κ.Σ. Δαμιανού. Έχει εκδοθεί από τις εκδόσεις UNIVERSITY STUDIO PRESS.)
Αντί σκηνοθετικού σημειώματος
ΑΝΤΙ ΣΚΗΝΟΘΕΤΙΚΟΥ ΣΗΜΕΙΩΜΑΤΟΣ
Ένα παλιό παιχνίδι. Φτιάχνω προσωπεία, για να είμαι εγώ και να μην είμαι. Μια υποκριτική ισορροπία, μια προστασία, μια άμυνα. Δηλώνοντας και καταργώντας ταυτόχρονα την απόσταση. Οι ρόλοι ενδείξεις ενός πιθανού εαυτού. Οι ηθοποιοί ενδείξεις πιθανών ανθρώπων. Ή φαντασμάτων. Τα ρούχα ενδείξεις πραγματικών ρούχων. Όπως και κάθε τι στο θέατρο. Το πραγματικό ρούχο εντέλει το κουβαλάει ο ηθοποιός μέσα του. Και χάρη σ’ αυτό λάμπει. Επειδή το φαντάζεται. Αυτό και οτιδήποτε άλλο. Το πρόσωπο, παραδείγματος χάριν. Ή τον εαυτό του. Δεν προσπαθώ να πείσω για καμιά αλήθεια. Προσπαθώ να κάνω θέατρο. Για μια κατανόηση του κόσμου. Ή δική μου.
Δαμιανός Κωνσταντινίδης
Συντελεστές
Συντελεστές:
1. Για το Φεστιβάλ «Το Δάκρυ του κωμικού ρόλου» στο Θέατρο ΤΟΠΟΣ ΑΛΛΟΥ (Αθήνα, Απρίλιος 2006)
Συγγραφέας: Κ. Σ. Δαμιανός
Σκηνοθεσία / φωτισμοί: Δαμιανός Κωνσταντινίδης
Σκηνικά / κοστούμια: Απόστολος Αποστολίδης
Μουσική: Χρύσα Μελισσάρη
Διανομή:
Κορίνα Βασιλοπούλου, Δημήτρης Μποζίνης
Τσέμπαλο: Χρύσα Μελισσάρη
2. Αλλαγές για το 1o BALKAN PERFORMING ARTS MARKET (Θεσσαλονίκη, ΜΙΚΡΟ ΘΕΑΤΡΟ, Ιούνιος 2006)
Μουσική: Γιώργος Βασικαρίδης
Κινησιολογία: Έφη Δρόσου
Κλαρινέτο: Αλέξης Σταυρίδης, Γιάννης Καραγιαννίδης
3. Αλλαγές για το Scabrio 2 (ΣΤΟΥΝΤΙΟ ΚΟΙΤΩΝΕΣ, Μάιος-Ιούνιος 2007)
Μουσική: Αλέξης Σταυρίδης
Φωτισμοί: Στράτος Κουτράκης
Διανομή:
Κορίνα Βασιλοπούλου, Δημήτρης Βάρκας
Κλαρινετίστες: Ηλίας Γκίρμπας, Δημήτρης Κριτσίμης
Κάλυ, η Κωλε-ξιονέρ
Oπισθολογία η τέχνη της εκ των έσω αυτοανάλυσης είναι η δημιουργία της Καλυψώς. Νεράιδα της Μυθολογίας, κόρη Ποσειδώνα. Δεν κωλώνει, αντ’ αυτού διασκεδάζει, διασχίζει τη Μυθολογία με υπερρεαλιστική και κριτική διάθεση, και ξαναγράφει την ανάγκη του νόστου. Μονόλογος νόστιμος και περίεργα εύπεπτος.
Κάλυ: Ω, σας βεβαιώνω ότι σε κανένα άλλο μέρος του σώματος δεν φαντάζει καλύτερα η σημασία της λεπτομέρειας. Μια τρίχα, μια ζαρωματιά, μια απρόοπτη πτυχή του δέρματος, μια σύσπαση των μυών, ένα πεισματάρικο σούφρωμα, μια αναπάντεχη κοιλότητα σαν μισοφέγγαρο που διστάζει να γεμίσει…
(Η Κάλυ, η Κωλε-ξιονέρ συμπεριλαμβάνεται στο βιβλίο της Ελένης Μερκενίδου Οι Νοστιμούλες. Έχει εκδοθεί από τις εκδόσεις UNIVERSITY STUDIO PRESS.)
Περί της Κάλυ
Περί της Κάλυ
Η Κάλυ η κωλε-ξιονέρ είναι μία από τις τρεις γυναίκες-σταθμούς, τις νοστιμούλες που ο Οδυσσέας συνάντησε στο νόστο του. Η Κάλυ (Καλυψώ) έχει όλες τις χάρες και όλα τα ελαττώματα μιας νεράιδας, αλλά και μιας καλλιτέχνιδας. Η φοβερά πρωτότυπη τέχνη της, η Οπισθογλυφία, φτάνει σε ύψη αισθητικής, αποκαλύπτοντας συγχρόνως σε θνητούς και αθανάτους τη σημασία των οπισθίων, των οπισθίων που παρουσιάζουν τέτοια ποικιλία, όση και τα πρόσωπα της οικουμένης. Επιπλέον, στην προσπάθειά της να φιλοτεχνήσει τα οπίσθια του –διόλου συνεργάσιμου– Οδυσσέα, εφευρίσκει το ανατομικό στρώμα. Τα «πράγματα του κώλου» εξισορροπούν αίφνης το αστείο με το σοβαρό, τη φαντασία με την πραγματικότητα, την τέχνη με τη ζωή.
Ελένη Μερκενίδου
Συντελεστές
Συντελεστές:
Σκηνοθεσία: Έφη Δρόσου
Σκηνικά: Γιάννης Πρώιος
Κοστούμια: Μανόλης Κόπτης
Ηθοποιοί:
Πέτρος Μάλαμας
Μαρία Ταρατόρη
Τάσος Τσούκαλης-Δημητριάδης
Φωτογραφικό υλικό
