Η Σκηνοθεσία
Ένα παλιό παιχνίδι. Φτιάχνω προσωπεία, για να είμαι εγώ και να μην είμαι. Μια υποκριτική ισορροπία, μια προστασία, μια άμυνα. Δηλώνοντας και καταργώντας ταυτόχρονα την απόσταση. Οι ρόλοι ενδείξεις ενός πιθανού εαυτού. Οι ηθοποιοί ενδείξεις πιθανών ανθρώπων. Ή φαντασμάτων. Τα ρούχα ενδείξεις πραγματικών ρούχων. Όπως και κάθε τι στο θέατρο. Το πραγματικό ρούχο εντέλει το κουβαλάει ο ηθοποιός μέσα του. Και χάρη σ’ αυτό λάμπει. Επειδή το φαντάζεται. Αυτό και οτιδήποτε άλλο. Το πρόσωπο, παραδείγματος χάριν. Ή τον εαυτό του. Δεν προσπαθώ να πείσω για καμιά αλήθεια. Προσπαθώ να κάνω θέατρο. Για μια κατανόηση του κόσμου. Ή δική μου.
Δ. Κ.
|