Αρχική Σελίδα - Home Page      
  Angelus Novus | Κάτω από το Γαλατόδασος |  
 
  Angelus Novus
  Θέατρο ΌΡΑ
  Παραστάσεις
  Φαύστα ή Η Απολεσθείς Κόρη
  Ένα κάρο παραμύθια
  Preparadise Sorry Now
  Οράτιος και Mauser
  Η Φόνισσα
  Ο Μαύρος Πρίγκιπας
  Τρικυμία
  Στα Άκρα
  Scabrio 2
  Ηρακλείδαι
  Όπως Σας Αρέσει
  Ο Θάνατος του Τενταζίλ
  Πώς να πω
  Ικέτιδες
  Είστε όλοι σας καθάρματα
  Το Συσσίτιο
  Insenso
  Η Σονάτα των φαντασμάτων
  Κάτω από το Γαλατόδασος
  Κουκλοθέατρο
  Θεατρικά Βραδινά
  Τρέχουσα Περίοδος
  Στούντιο Κοιτώνες
  Περί Θεάτρου
  Επικοινωνία
 

Επιστροφή

Kριτικές για την παράσταση του 2016

http://timelinealex.blogspot.gr/2016/12/blog-post.html#more
Κάτω από το Γαλατόδασος - Κριτικό σημείωμα
Στο ερώτημα τι προσδοκά ένας θεατής με τον κοινό και όχι τον "ψαγμένο" καλλιτεχνικά νου από μια θεατρική παράσταση, η απάντηση μάλλον είναι απλή :
- να νιώσει όμορφα συναισθήματα,
- να βρίσκεται σε μια ευχάριστη αναμονή για το τι μέλει γενέσθαι,
- να μην κοιτάξει καθόλου το ρολόι του, και
- τελικά να ανανεώσει τα αποθέματα της αισιοδοξίας, της εκτίμησης και της εμπιστοσύνης του προς τους ανθρώπους και τη ζωή.
Τώρα,
- αν "τύχη αγαθή" ο θεατής στην ίδια παράσταση πετύχει το κύκνειο άσμα ενός μεγάλου δημιουργού, του Ουαλού ποιητή Dylan Thomas, που αποχαιρέτησε τη ζωή αποθεώνοντάς την με ένα έργο υψηλής ποίησης - ύμνο στους απλούς ανθρώπους και την καθημερινότητά τους,
- αν ακούσει τη μαγική μετάφραση της Κατερίνας Αγγελάκη - Ρουκ, που αναδεικνύει τον λόγο - ποταμό του Dylan Thomas και κινητοποιεί τη φαντασία του θεατή, ώστε να πλάσει δεκάδες ζωγραφιές λυρικές, ρεαλιστικές έως και σουρεαλιστικές,
- αν κατανοήσει τη λεπτοδουλεμένη σκηνοθετική γραμμή του Δαμιανού Κωνσταντινίδη, που επιλέγει το αφηγηματικό θέατρο, δηλαδή το θέατρο στην πιο απλή μορφή του, το βασισμένο στον ανθρώπινο λόγο και στη γλώσσα του σώματος των ηθοποιών μόνο, και
- αν δει τι χυμούς ζωής βάζουν στις ερμηνείες τους οι οκτώ επί σκηνής νέοι ηθοποιοί (τέσσερις γυναίκες και τέσσερις άντρες) που υποδύονται συνολικά πάνω από σαράντα διαφορετικούς χαρακτήρες τόσο φυσιολογικά όσο αναπνέουν,
τότε
σαφώς βρίσκεται στο θέατρο "Αυλαία" της Θεσσαλονίκης και παρακολουθεί το
Κάτω από το Γαλατόδασος του Dylan Thomas

Δώρα Κάσσα - Παπαδοπούλου

Κάτω από το Γαλατόδασος – Από την ομάδα Angelus Novus, στο θέατρο Αυλαία *κριτική
Written by City Culture
06/12/2016 cityculture.gr/ γράφει η Άγγελα Μάντζιου
• Published in Θέατρο
Το έργο, Κάτω από το Γαλατόδασος, του Ουαλού ποιητή Ντύλαν Τόμας, παρακολουθήσαμε στο θέατρο Αυλαία, από την ομάδα Angelus Novus, σε σκηνοθεσία του κ. Δ. Κωνσταντινίδη.
Έργο βαθύτατα ποιητικό, με ζωηρές εικόνες, αποτυπώνει πτυχές της ζωής στον τόπο του Χλαρέγκιμπ, περιγράφοντας τόσο το φυσικό τοπίο όσο το κοινωνικό των ανθρώπινων τύπων, σε διαχρονικό διασκελισμό. Στο έργο, η δράση συντελείται κατά τη διάρκεια μιας ημέρας, από την βαθειά νύχτα και λίγο πριν ξημερώσει, έως την επόμενη νύχτα που πέφτει απαλά στο Γαλατόδασος. Ο χρόνος όμως εκτείνεται και πέρα από αυτήν την μία ημέρα και προβάλλει συνδετικά πριν και μετά την ημέρα παρατήρησης κατά την οποία η ποιητική φαντασία συναντά τους κατοίκους του θαλασσινού τόπου ανιχνεύοντας την ανθρωπογεωγραφία του φανταστικού Χλαρέγκιμπ.
Η ζωή της μικρής πολιτείας, οι δραστηριότητες και οι ιδιαιτερότητες των κατοίκων της, παρουσιάζονται σε μικρές ιστορίες και στιγμιότυπα, στην περιγραφή μιας επαναλαμβανόμενης εθιμοτυπίας συμπεριφορών, κρίσεων, δράσης. Από πολλές πλευρές η τολμηρή φαντασία αντικρίζει τους ανθρώπους αυτούς, που κοιμούνται τον αθώο ύπνο του δικαίου και που, όταν ξυπνούν, επαναλαμβάνουν μονότονα τον πολύχρωμο και πολύφωνο σκοπό τους. Μια ελαφριά, καλυμμένη νοσταλγική μελαγχολία, δυνατό χιούμορ σε μια διεισδυτική απεικόνιση-ψυχογραφία, προτάσσεται στον ποιητικό λόγο. Λόγος χωρίς διδακτισμό και απορριπτικούς αφορισμούς, υποδέχεται στο πεδίο παρατήρησης τα πρόσωπα με κατανόηση και αγάπη, με τρυφερότητα και ευφρόσυνη διάθεση.
… Στην εξαιρετική παράσταση που παρακολουθήσαμε, αποδόθηκαν πλήρως και πολυεπίπεδα τα νοήματα του έργου και οι χαρακτήρες του. Πρόσωπα, φωνές, περιγραφές, στιγμιότυπα, διάλογοι, τραγούδια, σιωπές, επιστρατεύτηκαν και έδωσαν στους χαρακτήρες σχήμα, συγκεκριμένο και αφαιρετικό ταυτόχρονα, αφήνοντας χώρο στην φαντασία να εισέλθει στη σκηνή, όπως το φως στο σκοτάδι σε ευθεία υπογράμμιση με την ποιητική σκέψη, μαγεύοντας τους θεατές. Το ελεύθερο σκηνικό, με το πανί στο βάθος, οι φωτισμοί, οι πολλές είσοδοι σκηνής, έδωσαν εικόνες στην οριακή αμφισημία των πραγμάτων και στον ονειρικό τους κύκλο, αλλά και ροή κίνησης στη ρεαλιστική εκδοχή της καθημερινότητας, όπως την κατέγραψε η αλληλοδιαδοχική μελέτη ποιητικής-κοινωνιολογικής παρατήρησης, στη σύλληψη του σκηνοθέτη, στην αναπαράσταση των ηθοποιών, στη δεκτικότητα των θεατών. Η ομάδα των ηθοποιών, με εκφραστική δύναμη, με εύπλαστες φωνές, κίνηση πολλών ταχυτήτων σε αργούς και γρήγορους ρυθμούς, αποτύπωσε την ποιητική εικονοποιΐα των απρόσμενων αναλογιών, με τρόπο συγκινητικό, ευαίσθητο και στιβαρό, δυναμικό και ονειρικό ταυτόχρονα . Η είσοδός τους στη σκηνή, η τελική αποχώρηση και οι είσοδοι- έξοδοι στις ενδιάμεσες σκηνές, αποδόθηκαν συντονισμένα και με αίσθηση καλλιτεχνική στην εντύπωση μιας υπέρβασης.
Με τα ρούχα του ύπνου, τα πρόσωπα, όπως γλίστρησαν από τα νερά των ονείρων τους και άλλαξαν πλευρό, έδειξαν στο μισοσκόταδο του ρεαλισμού, το άλλο μισό κοινωνικό τους πρόσωπο, με τα συμβατικά, θραυσματικά ενδύματα των κοινωνικών τους ρόλων, σε υπονοητική- συμβολική υπόδειξη της αποκαλυπτικής αλήθειας και του ψεύδους τους , όπως αποτυπώθηκε στο βλέμμα του ποιητή και στο εικαστικό πλαίσιο αυτής της παράστασης. Η μουσική ενίσχυσε, στις πολλές φωνές των προσώπων, καθώς και στους ήχους, την συλλογική αποτύπωση του παράξενου αυτού τόπου, αφήνοντας μια ρωγμή και στην ατομική-βιωματική έκφραση, καταγράφοντας, στον απόηχό της, ποικιλοτρόπως το λαϊκό και θρησκευτικό ηχόχρωμα.
Κάτω από το Γαλατόδασος: Έργο φωνών με φιλοσοφικές σκέψεις και με τροπική ποιητικότητα, ύμνος της ζωής και των ανθρώπων, που ζουν, αν και έχουν πεθάνει, στην μνήμη αυτών που τους αγαπούν, συντροφεύοντας την καθημερινότητά τους. Έργο για φωνές που ακούστηκαν στον αέρα του θεάτρου, από την ομάδα Angelus Novus, σε ένα λεπταίσθητο καλλιτέχνημα, ύμνο ενός κόσμου που χάνεται μα εξακολουθεί να ζει στον μικρό και στον μεγάλο κύκλο της μνήμης των ανθρώπων και της ποίησης.
Συγχαίρουμε τον σκηνοθέτη αυτής της ευφάνταστης παράστασης με τις πολλές φωνές, για την αισθητική έκφραση και την καλλιτεχνική αύρα της ιστορίας που μας αφηγήθηκε παραστατικά στο θέατρο.

*
Επίσης η κριτική του Παύλου Λεμοντζή στο
https://goo.gl/Ttkclr

Η ταυτότητα της παράστασης | Για το έργο και τη σκηνοθεσία | Kριτικές για την παράσταση του 2013-2014

Επιστροφή

 

 
 
  design & support by Design & Support by ITIS - Visit our website   Επικοινωνία | Αρχική