Αρχική Σελίδα - Home Page      
  Angelus Novus | Ικέτιδες |  
 
  Angelus Novus
  Θέατρο ΌΡΑ
  Παραστάσεις
  Φαύστα ή Η Απολεσθείς Κόρη
  Ένα κάρο παραμύθια
  Preparadise Sorry Now
  Οράτιος και Mauser
  Η Φόνισσα
  Ο Μαύρος Πρίγκιπας
  Τρικυμία
  Στα ¶κρα
  Scabrio 2
  Ηρακλείδαι
  Όπως Σας Αρέσει
  Ο Θάνατος του Τενταζίλ
  Πώς να πω
  Ικέτιδες
  Είστε όλοι σας καθάρματα
  Το Συσσίτιο
  Insenso
  Η Σονάτα των φαντασμάτων
  Κάτω από το Γαλατόδασος
  Κουκλοθέατρο
  Θεατρικά Βραδινά
  Τρέχουσα Περίοδος
  Στούντιο Κοιτώνες
  Περί Θεάτρου
  Επικοινωνία
 

Επιστροφή

κριτικές

Π. Φλωρίδης, ΠΡΩΤΗ ΣΕΛΙΔΑ Εβδομαδιαία εφημερίδα Νομού Κιλκίς – Πέμπτη 29/11/12
«Ικέτιδες» στο Συνεδριακό του Κιλκίς

•Πρωτοποριακή παράσταση από την ομάδα «Angelus Novus”

ΚΑΙΝΟΥΡΙΑ ΜΑΤΙΑ, ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΑ ΠΡΟΤΑΣΗ

Η προσέλευση μας στο Συνεδριακό, το βράδυ της περασμένης Δευτέρας δεν έγινε και με την καλύτερη διάθεση. Δεν ήταν το “άγνωστο” του θιάσου ο ανασταλτικός παράγοντας. Ηταν η παράσταση με ένα από τα πλέον δύσκολα έργα, ήταν η κρατική «ομπρέλα» των Ευριπιδείων, ήταν τέλος το δωρεάν εισιτήριο “ύποπτα” πράγματα. Ισως για όλα αυτά, η ευχάριστη έκπληξη ήταν ισχυρότερη. Από την πρώτη κιόλας στιγμή η παράσταση προειδοποιούσε τον θεατή ότι εδώ “κάτι” γίνεται. Κάτι άλλο, κάτι διαφορετικό. Τα πρώτα λόγια της πρωταγωνίστριας και κυρίως οι πρώτες κινήσεις της, έδειχναν μιαν άλλη ματιά, μια φρέσκια πρόταση. Η κυρία Εφη Δρόσου μέχρι το τέλος της παράστασης ήταν ένα βήμα μπροστά από τον υπόλοιπο εξαιρετικότατο θίασο. Η χροιά της φωνής της και η σπάνια σε καθαρότητα άρθρωση, ήταν κομμένη και ραμμένη για τον δύσκολο ρόλο της κορυφαίας των «Ικέτιδων». Αυτό όμως που κυριολεκτικά απογείωσε την σκηνική της παρουσία, ήταν η κίνησή της καθΆ όλη τη διάρκεια της παράστασης. Μια κίνηση που έκανε το δικό της σώμα, αλλά και των τριών θεραπαινίδων να αναπληρώσουν με υπερεπάρκεια τον “κολοβό” Χορό σε σχέση με αυτόν που συνηθίσαμε χρόνια τώρα στις παραστάσεις αρχαίων έργων. Η κ. Δρόσου είχε και την επιμέλεια γενικά της κίνησης στην παράσταση. Η μουσική της παράστασης παιζόταν επί σκηνής. Ο κύριος Κωστής Βοζίκης με μια ηλεκτρική κιθάρα και για λίγο με ένα βιολί, έντυνε μουσικά τόσο τα επί σκηνής όσο και τα εννοούμενα και υπονοούμενα δρώμενα. Η μουσική έδεσε αρμονικά και επακριβώς με την σφιχτοδεμένη τόσο σε συνοχή, όσο και σε διάρκεια παράσταση. 
Στην εντελώς νέα ματιά στις «Ικέτιδες» του Αισχύλου σίγουρα συνέδραμε αποφασιστικά η εκπληκτική μετάφραση από την κυρία Ελένη Μερκενίδου. Χωρίς μελοδραματικά και άρα “πιασάρικα” στοιχεία, η κ. Μερκενίδου κράτησε τη λιτότητα του δράματος στην πιο λυρική, όπως έχει καταγραφεί, από τις σωζόμενες τραγωδίες του Αισχύλου. Ανέδειξε τόσο το στοιχείο και το δράμα της προσφυγιάς όσο και το ισχυρό πνεύμα της άμεσης Δημοκρατίας χωρίς κραυγαλέα συνθήματα και άκομψη προπαγάνδα που είθισται κατά κόρον εσχάτως από πολλούς μεταφραστές και σκηνοθέτες. Ασφαλώς τα επί μέρους σπουδαία στοιχεία της παράστασης δεν θα είχαν καμμιά αξία χωρίς την «συνεκτική» ματιά του σκηνοθέτη. Ο κύριος Δαμιανός Κωνσταντινίδης κατέθεσε μια άποψη καινούργια που αποκλείεται να περάσει απαρατήρητη και από τον πλέον απαιτητικό θεατή. 
Αξίζουν θερμά συγχαρητήρια σε όλους τους συντελεστές όπως και στους υπεύθυνους του Κέντρου Πολιτισμού Θεσσαλονίκης, της Περιφέρειας Κ.Μακεδονίας για την επιλογή τους να δημιουργήσουν τον θεσμό των «Ευρπιδείων». Αν μη τι άλλο, με τον θεσμό αυτό δίδεται μια καλή ευκαιρία σε ανθρώπους και ομάδες εκτός “σταρ-σύστεμ” να δείξουν την σπουδαία δουλειά τους και να αποδείξουν ότι το καλό θέατρο δεν κινδυνεύει από στείρωση και στασιμότητα.


Αχιλλέας Ψαλτόπουλος, "Η Ουσία των πραγμάτων", Αγγελιοφόρος, 23 Δεκεμβρίου 2010

Τολμηρό, αλλά απόλυτα επιτυχημένο, το πείραμα που επιχείρησε η θεατρική ομάδα "Angelus Novus", ανεβάζοντας τις "δύσκολες" Ικέτιδες του Αισχύλου, στο Θέατρο Σοφούλη. Σε ρέουσα και απόλυτα κατανοητή μετάφραση της Ελένης Μερκενίδου, ο Δαμιανός Κωνσταντινίδης σκηνοθέτησε μια μίνιμαλ μεστή παράσταση, αποφεύγοντας τους άσκοπους εντυπωσιασμούς και πιστεύοντας ακράδαντα στη δύναμη του αισχυλικού λόγου. Που έφτασε στ' αφτιά μας, πεντακάθαρος και σύγχρονος, εγείροντας προβληματικές που μας απασχολούν όλους στις σημερινές μέρες της παγκοσμιοποίησης. Λιτά και λειτουργικά τα σκηνικά και τα κοστούμια του Απόστολου Αποστολίδη, μετέφεραν "μνήμες" από το μεγαλείο ενός Ιβάν του Τρομερού που ενισχύονταν από την ιδιαίτερη "στατική" κινησιολογία της Έφης Δρόσου. Η ίδια ερμήνευσε συγκλονιστικά και τον Χορό των Δαναϊδων. ¶ξιοι συνοδοί της ο Νίκος Ράμμος και ο Νικόλας Νικητάκης, ενώ την ταιριαστή μουσική επιμελήθηκε ο Κωστής Βοζίκης. Συμπερασματικά, μια παράσταση που αποδείκνυε πως "ουκ εν τω πολλώ το ευ". Μακάρι να την ξαναδούμε.

Ζωή Βερβεροπούλου, «Μορφές και ονόματα», ΕΝΤΕΥΚΤΗΡΙΟ, τεύχος 91, Οκτ.-Δεκ. 2010, σ. 104

Τα τελευταία χρόνια, η ομάδα Angelus Novus και ο σκηνοθέτης της Δαμιανός Κωνσταντινίδης ξεχωρίζουν για τις μινιμαλιστικές και κατασταλαγμένες προσεγγίσεις απαιτητικών κειμένων, καθώς και για τις φρέσκιες μεταφράσεις που αξιοποιούν. Τη φορά αυτή, πέντε δραματίδια του Μπέκετ και λίγο αργότερα οι αισχυλικές Ικέτιδες παρουσιάστηκαν στο φιλόξενο «Θέατρο Σοφούλη», συγκεντρώνοντας όλα τα παραπάνω χαρακτηριστικά και ακόμη ένα άξιο αναφοράς: έδωσαν δείγματα του αποτελεσματικού συνδυασμού εξειδικευμένης παιδείας και ταλέντου, αφού τους περισσότερους ρόλους επωμίστηκαν απόφοιτοι και τελειόφοιτοι του Τμήματος Α.Π.Θ.

 

σημειώσεις σκηνοθεσίας | η ταυτότητα της παράστασης

Επιστροφή

 

 
 
  design & support by Design & Support by ITIS - Visit our website   Επικοινωνία | Αρχική